.jpg)
Երրոդ հանրապետության պատմության մեջ , ակտիվ
ընտրությւոններ, որ մարդկանց իսկապես հետաքրքրի ընտրության ելքը, միանշամնակ եղել են: Երբ իշխանական թեկնածուն
ուներ այլընտրանք, բայց այս ընտրությւոններում ակնհայտ պասիվություն կա, որն էլ
ըստ քաղաքագետների առաջին հերթին
գաղափարական համախմբվածության պակասից է, չկա գաղափար, որի շուրջ կարող են
համախմբվել: Իսկ սոցիոլագիական հարցումները , որպես կանոն արդեն ուղորդողի դեր են
կատարում: Ըստ քաղաքագետների եթե սոցիոլոգիական հարցումներով առաջատարը գորոծող
նախագահն է, արդեն մարդկանց մոտ մարում է
ակտիվությունը ինչի համար եւ ինչի դեմ պայքարեն, եթե ելքը արդեն
որոշված է: Ասպես ասեենք պատվիրված հարցումներից դուրս,
իրականում 2013-ի նախագահական ընտրությունների թեկնածուների անուններն անգամ
շատերը չգիտեն: 8 թեկնածուներից լավագույն դեպքում 3 թեկնածուներն են քիչ թե շատ չանաչված:
Մարդկանց մոտ արդեն ձեւավորվել է կարծրատիպը,
բացի գործող նախագահից , մյուսները դրածոներ են, որոնց քաղաքական շահն է հետաքրքրում միայն: Օրինակը համենայնդեպս
կա, ի դմես Արթուր Բաղդասարյանի եւ
Արտաշես Գեղամյանի, որոնք հիմա իրենց տաքուկ անկյուններիում գուցե թաքուն ծիծաղում
են մարդկանց վրա:
Комментариев нет:
Отправить комментарий